Dlaczego warto pić miętę?

Mięta jest wieloletnią rośliną. Nazwa rodzaju Mentha pochodzi z greckiego, od imienia nimfy Menthe. Zdaniem Pliniusza mięta pobudza działalność mózgu. Dlatego uczniowie rzymskich filozofów nosili na głowie wianki ze świeżych roślin mięty. 

Znanych jest wiele gatunków mięty np.: mięta polna, mięta długolistna, mięta kosmata. W Polsce uprawiana jest mięta pieprzowa. Należy ona do najważniejszych roślin olejkowych i ma wyjątkowo różnorodne zastosowanie.

Mięta jest źródłem wielu składników odżywczych, takich jak magnez, żelazo, kwas foliowy, witaminy A oraz B3 (niacyna). Zawiera garbniki, flawonoidy, mentol, kwasy organiczne. Najważniejszą substancją czynną jest olejek mięty pieprzowej. Jego średnia zawartość w liściach wynosi 2%. 

Właściwości zdrowotne mięty

Zdrowotne właściwości mięty znane już były starożytnym lekarzom – Hipokratesowi, Paracelsusowi. Według nich liście i sok świeżych roślin leczyły pryszcze, ropienie, mdłości, wymioty, ból głowy i żółtaczkę. 

Mięta pieprzowa ze względu na swoje właściwości zdrowotne ma szerokie zastosowanie w lecznictwie jako środek przeciwskurczowy, przeciwwymiotny i dezynfekcyjny. Mięta ma działanie uspokajające, przeciwbólowe, pobudzające wydzielanie soków trawiennych, bakteriobójcze i przeciwpasożytnicze. Napar mięty w warunkach domowych ma wielostronne zastosowanie, głównie przy dolegliwościach żołądkowych, także przy nerwobólach, bólach stawów i mięśni. W przemyśle farmaceutycznym olejek miętowy używany jest do polepszania przykrego zapachu i smaku lekarstw.

W celach zdrowotnych używa się liści, olejku eterycznego i mentolu. Najwięcej olejku eterycznego znajduje się w kwiatostanach i liściach mięty.   

Olejek z mięty działa przeciwbólowo na jelita i łagodzi ból związany ze stanem zapalnym w przewodzie pokarmowym. 

Mięta od dawna stosowana jest na niestrawność, zwłaszcza po obfitym posiłku.

Olejek z mięty łagodzi stany zapalne skóry. Działa łagodząco na podrażnienie skóry spowodowane ukąszeniami insektów, jak też poparzeniem słonecznym. Olejek z mięty pieprzowej posiada również właściwości przeciwbakteryjne, dlatego stosowany jest w leczeniu trądziku. Połączony z olejkiem rozmarynowym może być stosowany do masażu stóp.

Właściwości zdrowotne mięty można wykorzystać w celu usprawnienia pracy jelit – liście zwiększają wydzielanie soku żołądkowego, pobudzają wytwarzanie żółci. Stosowane są  zdrowotnie jako środek wiatropędny, przy zaburzeniach trawienia, w schorzeniach wątroby i dróg żółciowych.

Olejek miętowy stosowany jest również do inhalacji, którą stosujemy w przypadku infekcji dróg oddechowych. Przygotowując inhalacje należy kilkanaście kropli (10 – 15) olejku dodać do gorącej wody 60 – 70^oC, pochylić twarz nad naczyniem i głęboko oddychać. Głowę nakryć ręcznikiem. Aby były skuteczne, należy stosować je przynajmniej trzy razy dziennie i wdychać olejek z mięty przez minimum 5 minut. Dzięki zawartości mentolu w mięcie olejek zwiększa aktywność życiową, ułatwia oddychanie, łagodzi stres i zwalcza ból głowy. Pomocniczo można go wykorzystać w łagodzeniu kaszlu, ułatwia on również oddychanie i udrażnia nos.

Sok z mięty pomaga oczyścić organizm ze szkodliwych produktów przemiany materii, co umożliwia utrzymanie ładnej sylwetki.

Dlaczego warto pić miętę?

Liście mięty są używane jako orzeźwiający napój (herbatka ziołowa). Mogą być również używane do świeżo wyciskanych soków jako dodatek w tzw. zielonych koktajlach. Nadaje im wówczas odżywczy i specyficzny smak. Idealnie łączy się również z cytryną. Sprawdza się niemal w każdym połączeniu. Dlaczego warto pić miętę? – liście mięty mają odżywczy aromat i smak. 

Mięta jest składnikiem wielu preparatów i herbat stosowanych na złagodzenie stresu. Zawarty w mięciementol delikatnie rozluźnia mięśnie. Szklanka herbaty z liści mięty z pewnością złagodzi stany napięcia i stres, a wypita przed pójściem do łóżka sprawi, że sen będzie jeszcze spokojniejszy i głębszy. Zapach miętywzmacnia pamięć oraz podwyższa koncentrację.

Napar z mięty pity w ciągu dnia to przede wszystkim przyjemny i orzeźwiający smak pozostawiający uczucie świeżości w ustach: to napój, który jednocześnie orzeźwia i przeciwdziała senności.

Napar z liści lub całego ziela służy również do płukania jamy ustnej.

Zimny sok miętowy popijany małymi łykami może pomóc pozbyć się czkawki oraz wzdęć. 

Jak parzyć miętę?

Parząc herbatkę ze świeżego ziela należy uciąć 3-4 łodygi mięty, każda około 15-20 cm długości wraz z liśćmi. Liście, które wykorzystujemy powinny być miękkie. W tym celu używamy młode wierzchołki pędów. Należy je umyć pod bieżącą wodą, następnie umieść je w dzbanku lub czajniku i zalać wrzątkiem. Po około 10 minutach należy usunąć liście. W razie potrzeby można napój posłodzić. Herbatkę z mięty można pić na gorąco lub na zimno – do wystudzonego naparu dodajmy wtedy lód. Łodygi mięty można również wrzucić do dzbanka wraz z torebkami herbaty. Miętę należy usunąć w momencie usuwania torebek. Do herbaty można dodać miodu lub cytryny.

Mieszanka ziół mięty pieprzowej, waleriany, melisy, lawendy i dziurawca polecana jest osobom cierpiącym na bezsenność. Aby przygotować napar, należy 3 łyżki ziół zalać 2 szklankami gorącej wody i odstawić na 4 godziny. Po upływie zalecanego czasu zagotowuje się mieszankę i ciepłą herbatkę pije się przed udaniem się na spoczynek.

Jak często można pić miętę?

Napar z liści mięty używa się przy bólach żołądka, niestrawnościach i wzdęciach. Szczyptę suszonych liści zalewa się szklanką wrzącej wody i pozostawia go pod przykryciem przez okres około 15 min. Napar nie nadaje się do przechowywania i należy go przyrządzać każdorazowo na świeżo. Należy go pić ½ szklanki kilka razy dziennie. 

Herbatki z mięty można pić wzmacniająco, odświeżająco 1 – 2 szklanki naparu dziennie.

Mięta pieprzowa ma lekko drażniące działanie na przewód pokarmowy i zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, więc jej długotrwałe i wysokie spożycie może doprowadzić do uszkodzenia śluzówki żołądka. W nadmiernych ilościach może skutkować to nasileniem zgagi, refluksem żołądkowo-przełykowym, a także podrażnieniami błony śluzowej żołądka. 

Bibliografia

1. P. Czikow, J. Łaptiew – Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, PWRiL W-wa 1983,
2. E. Kuźniewski, J Augusty – Puziewicz – Przewodnik ziołolecznictwa ludowego, PWN, 1984
3. https://www.medonet.pl/zdrowie,mieta
4. https://surojadek.com/mieta
5. https://stronazdrowia.pl/mieta
6. https://portal.abczdrowie.pl/dzialanie-miety
7. https://radioklinika.pl/mieta-pieprzowa-olejek-eteryczny-mietowy/