Szkło jest tak uniwersalnym materiałem, że wykorzystuje się je nie tylko do produkcji naczyń. W budownictwie, wykańczaniu wnętrz, w przemyśle meblowym, do produkcji świetlówek i opraw, urządzeń medycznych, wszelkiego rodzaju aparatów i pewnie w wielu jeszcze innych dziedzinach. Oczywiście w kuchni i w jadalni mamy wiele naczyń i przedmiotów ze szkła, ale tylko szklanka przybrała nazwę od materiału, z którego jest zrobiona i to w bardzo wielu językach (angielskim, niemieckim, rosyjskim, katalońskim, łotewskim i wielu innych). Bo szklanka po prostu musi być szklana!
Szklanki znane są od początków naszej ery a nawet wcześniej. Dawniej były dobrem bardzo rzadkim, bowiem szklanek używano tylko w najbogatszych domach, na dworach i w pałacach. Jako naczynia codziennego użytku upowszechniły się w XIX i XX wieku, kiedy produkcję szkła zmodernizowano a tyle, że było ono tańsze dostępne dla każdego. Trzy najpopularniejsze obecnie w produkcji rodzaje szkła to: sodowo-wapniowe, z którego produkuje się naczynia do codziennego użytku, boro-krzemowe – stosowane głównie w laboratoriach ze względu na dużą odporność na wysokie temperatury i ołowiowe, czyli kryształ.
Szklanki ze szkła sodowo-wapniowego są stosunkowo tanie i lekkie. To szkło łatwo barwi się w produkcji, więc dostępne są w najróżniejszych kolorach. Można je niemal dowolnie formować i zdobić, co daje ogromne pole do popisu projektantom i pozwala zadowolić każdy gust. Ponieważ dość szybko się nagrzewają, raczej używa się ich do zimnych napojów, ale bywają też szklanki grubsze, które z powodzeniem służą do kawy latte. Niektórzy być może pamiętają, że w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych szklanki sprzedawano z koszyczkami lub podawano na spodeczkach. Dzisiaj te dane sposoby wracają w kawiarniach i herbaciarniach stylizowanych na lokale z czasów PRLu.
Dużą przewagą szklanek ze szkła nad innymi naczyniami do napojów jest to, że dzięki temu że są przezroczyste, niemal każdy napój dobrze w nich wygląda. Czy to będzie sok owocowy z kostkami lodu, czy woda z cytryną i miętą albo zimowa herbata z dodatkami – każdy płyn w szklance wygląda dużo atrakcyjniej niż w naczyniu nieprzezroczystym. Poza tym cenimy szklanki za to, że nie przyjmują one zapachu jedzenia i picia i bardzo łatwo je umyć.
Szklanki ze szkła produkowane z przeznaczeniem do różnych napojów różnią się wielkością, kształtem i sposobami wykończenia. Wyższe i cienkie służą do lekkich zimnych drinków typu soft lub bezalkoholowych, niższe, o grubym dnie i mniejszej pojemności – do whisky i innych mocnych trunków, proste, typowe – do wody, herbaty czy kawy.