Zdarza Ci się krzyknąć na swoje dziecko? Oto rzecz, o której musisz pamiętać!
Bycie rodzicem to trudne zdanie. Nie raz dziecko potrafi wyprowadzić nas z równowagi i zdarza się nam wtedy krzyknąć. Jest jednak rzecz, o której warto wiedzieć i pamiętać. Krzyk to również przemoc wobec dziecka. Wiem doskonale jak to brzmi, ale opanowanie się w takiej sytuacji jest najlepszym co jako rodzic możemy zrobić w procesie wychowawczym naszego dziecka.
Krzyk to zła metoda wychowawcza
To, że krzyczymy to po prostu objaw emocji, które nami targają. Próbowaliśmy już tłumaczyć, prosiliśmy, rozmawialiśmy, a dziecko nadal robi to samo. Szukamy więc innego środka perswazji, którym staje się krzyk. Nie oznacza to, że jesteś złym rodzicem, to zupełnie normalne. Ale nie jest to dobra metoda wychowawcza. Krzykiem udowadniasz swoją bezradność, pokazujesz, że w chwilach frustracji jest to dobrym wyjściem – dziecko później będzie to robić tak samo jak my. Gdy będzie złe zacznie na nas krzyczeć. Gdy będzie chciało czegoś, czego nie chcemy mu dać – będzie krzyczeć.
Oprócz tego krzyk szkodzi rozwojowi dziecka. Budzi to w nim duży stres i uczy niewłaściwych wzorców okazywania emocji. Powinniśmy pracować nad sobą i dzieckiem, nie unosić się i uczyć się wspólnie rozwiązywać problemy. To oczywiste, że dziecko nie zawsze będzie chciało zrobić to czego do niego oczekujesz. To jest dla Ciebie wyzwaniem rodzicielskim. Spróbuj postawić na argumentację, a nawet wyciągnij marchewkę. Jednak nie idź w stronę krzyku. To tylko chwilowo rozwiązuje problem. Dziecko może zrobić to co chcesz, ale zacznie zachodzić w nim zmiana. Zmiana, która wyjdzie na jaw później i będzie dużo trudniejsza do cofnięcia.
Jak krzyk wpływa na dziecko?
Dziecko odczuwa strach gdy na nie krzyczymy. Zaobserwuj jak zmienia się jego postawa. Dziecko kurczy się, zmierza ku pozycji embrionalnej, która jest pozycją bezpieczną. Chowa głowę i spuszcza wzrok. Zamyka się w sobie. To wszystko negatywne emocje. Co to sprawia? To, że dziecko Cię nie będzie słuchać gdy mówisz do niego normalnie. Nauczy się, że dopiero gdy krzyczysz musi Cię słuchać.
Pamiętaj też o tym, że agresja rodzi agresję. Potwierdzają to badania, które pokazują, że dzieci wychowane w domu, w którym na nie krzyczano były później bardziej agresywne i to nie tylko werbalnie, ale również fizycznie.
Jak zwalczyć w sobie krzyk?
Różni ludzie inaczej radzą sobie ze studzeniem emocji. Wszystko zależy od Twojego temperamentu, a nawet wychowania w dzieciństwie. Być może masz tą inklinację z własnego rodzinnego domu. Zawsze jednak można się opanować. Jesteś osobą dorosłą, znasz już skutki takiego zachowania, dlatego z pewnością poradzisz sobie z uspokojeniem nerwów. Może potrzebujesz chwili samotności, wyjdź więc do drugiego pokoju i wróć za chwilę by porozmawiać z dzieckiem. Znajdź coś co pozwala Ci się wyluzować.
Źródła
