Pewna grupa ludzi z UNICEF postanowiła przeprowadzić eksperyment społeczny i zobaczyć jak reagujemy na zagubione 6-letnie dziecko. W rolę zagubionej wcieliła się mała dziewczynka.
Jednak ciekawsze jest co innego, najpierw dziewczynka została ładnie ubrana. Podchodzili do niej ludzie pytając gdzie są rodzice.
Następnie charakteryzatorka przebrała dziecko i pomalowała tak by wyglądało na zaniedbane. Stanęło dokładnie w tym samym miejscu czekając na reakcję przechodzących ludzi.
Pewnie domyślacie się co się stało? Ludzie spoglądali w jej kierunku, ale nikt się nie zainteresował. Następnie dziewczynka przeniosła się do kawiarni, również nikt się nią nie zainteresował. Wywarło to taki wpływ na dziecko, że samo się popłakało. Potem gdy zapytano je co się stało powiedziało, że ponieważ jej buzia była brudna i ubranie nikt się nią nie zainteresował i zrobiło się jej smutno.
Dlaczego nikt z dorosłych nie zareagował? Dlaczego zlekceważyliśmy samotne dziecko dlatego, że było brudne i brzydko ubrane? Mam nadzieję, że ten eksperyment trochę nas wszystkich odmieni i gdy zobaczymy samotne dziecko na ulicy to podejdziemy mu pomóc. To my jesteśmy dorośli, więc nie zachowujmy się jak dzieci.