Bugenwilla – jak ją uprawiać i pielęgnować

Ogród Data publikacji: 04 maja 2021

Bugenwilla (Bougainvillea) – kącicierń okazały –  pochodzi z tropikalnych rejonów Ameryki Południowej. Jest to pnącze zimozielone lub zrzucające liście. Pędy ma cierniste, pokryte żywo zielonymi liśćmi. Najszerzej znane są dwa gatunki Bugenwilla gładka (Bougainvillea glabra )  i Bugenwilla wspaniała (Bougainvillea spectabilis).

Bugenwilla gładka  ozdobna jest z trójkątnych błyszczących, fiołkoworóżowych przykwiatków (zmodyfikowane liście otaczające kwiaty), zebranych po trzy w duże kiście i wiechy. Kwiaty są małe, żółte, zebrane w trzy w grupie, nie pachną i nie mają wartości zdobniczej. Odmiany mieszańcowe bugenwilli wspaniałej mają przykwiatki w różnych barwach: jaskraworóżowe (‘Mrs Butt’), pomarańczowe (‘Kiltie Campbell’). W uprawie 0występują również odmiany o barwie łososiowej, czerwonej, fioletowej, purpurowej czy białej.  W porównaniu z bugenwillą gładką, liście i przykwiatki tego gatunku są dłuższe. 

Rośliny kwitną od marca do września. Czasem zawiązują owoce – cienkościenne orzeszki otoczone resztką kwiatu, które nie kiełkują. 

Pielęgnacja bugenwilli

Pielęgnowanie bugenwilli ma na celu uzyskanie jak najobficiej kwitnących roślin. Dlatego należy zapewnić jej najkorzystniejsze warunki do wzrostu i rozwoju.

Miejsce uprawy bugenwilli

Bugenwillę można prowadzić w formie pnącza, krzewu lub małego drzewka. Można ją uprawiać w domu i w ogrodzie

Uprawiając bugenwillę w domu należy zapewnić jej doskonałe warunki świetlne – wymaga dużo światła. W miejscu zbyt zacienionym traci liście i nie kwitnie w następnym roku. Najlepsza jest wystawa okna  południowa lub wschodnia. Wymaga dobrego wietrzenia, należy jednak unikać przeciągów. Można uprawiać bugenwillę w oranżerii lub w szklarni, gdzie dorasta do 3 – 4 metrów wysokości. Rozpina się ją wtedy na rusztowaniach. W uprawie  doniczkowej roślinę prowadzi się na pałąkach lub przy palikach.

Uprawiając bugenwillę w ogrodzie należy zwrócić uwagę na wystawę – najkorzystniejsza południowo – wschodnia. Obfite kwitnienie zapewnia ciepłe stanowisko i bardzo słoneczne. Gdy tylko pogoda na to pozwoli można ją wystawić na zewnątrz, w  miejsce osłonięte od wiatru.     

Bugenwilla w zimowych ogrodach może dożyć 20 – 30 lat, w uprawie doniczkowej ok. 5 lat – później zbytnio drewnieje i słabo kwitnie.

Temperatura

W lecie maksymalna temperatura wynosi 210C. Bugenwilla wrażliwa jest na chłody, dlatego należy roślinę zabrać jesienią do domu przed ich nastaniem.

Podłoże do uprawy bugenwilli

Roślina wymaga żyznej, przepuszczalnej ziemi. Dla bugenwilli nadaje się podłoże dla roślin ozdobnych wymieszane z ziemią dla hortensji w stosunku 1:1. Może  być również stosowana  kwaśna ziemia kompostowo – darniowa (pH 4,5 – 5), którą należy zasilać mączką kostną lub biohumusem. Podłoże powinno być stale wilgotne.

Woda

Bugenwilla   wymaga latem obfitego podlewania, podłoże nie powinno jednak pozostać przez dłuższy czas mokre, szczególnie w okresie, gdy temperatura otoczenia jest niższa od wymaganej. Może wówczas dojść do uszkodzenia korzeni, więdnięcia rośliny i opadania liści. Roślina lubi twardą wodę wodociągową. 

Wilgotność powietrza

Bugenwilla lubi zraszanie liści zwłaszcza przed kwitnieniem w okresie wegetacyjnym. Roślinę należy silnie zraszać co kilka dni. W czasie kwitnienia nie należy wykonywać tego zabiegu – wystarczy doniczkę postawić na kamykach w wodzie.

Nawożenie bugenwilli

Zasilenie nawozem płynnym dla roślin kwitnących przeprowadza się w porze kwitnienia rośliny raz na tydzień. 

Przesadzanie

Młode rośliny przesadza się co roku. starszą bugenwillę przesadza się rzadko – najlepiej rośnie w małych, całkowicie wypełnionych korzeniami doniczkach. Pielęgnacja dorosłej rośliny polega na przesadzaniu jej każdej wiosny po to, by wymienić zużytą ziemię, lecz pozostawia się je w tej samej lub sadzi się do nieco większej doniczki – lepiej kwitnie w przyciasnej doniczce.

Cięcie bugenwilli

Bugenwilla w sprzyjających warunkach potrafi przyrosnąć o ponad metr w ciągu rok, dlatego. konieczne jest coroczne regulowanie wzrostu rośliny.  Pierwsze cięcie przeprowadza się w lutym lub w marcu.. Obcina się wierzchołek pędu pozostawiając 5 – 7 cm nowego przyrostu, który można odróżnia się  od starszej, grubszej zdrewniałej części pędu. Usuwa się również całkowicie słabe, cienkie pędy boczne. Kolejne cięcia bugenwilli przeprowadza się ciągu sezonu wegetacyjnego skracając wierzchołki pędów po każdym  rzucie kwiatów. Sprzyja to pojawianiu się nowych krótkich pędów bocznych i nowych pąków . Krótkopędy kwitną znacznie obficiej niż długopędy. Właściwe cięcie zapewnia długotrwałe kwitnienie bugenwilli. Wierzchołki pędów przycina się w momencie, gdy barwne przykwiatki zaczynają blaknąć – sprawiają wrażenie pergaminowych (po 3 – 4 tygodniach). Przekwitłe pędy skraca się od polowy do 2/3 długości wykonując cięcie  2 – 4 mm nad ostatnim liściem. Należy ciąć pędy zielone, niezdrewniałe. Po cięciu należy ograniczyć podlewanie bugenwilli. Młode pędy z pąkami pojawiają się po trzech – czterech tygodniach. 

Zimowanie bugenwilli

Okres spoczynku zimowego trwa do marca. Należy wówczas zapewnić bugenwilli dość niską temperaturę – 6 – 80C ( nie może przekraczać 150C). Roślina powinna stać w jasnym miejscu, zimująca w ciemnym pomieszczeniu zrzuca liście i zakwita dopiero latem.

Przygotowując roślinę do zimowania w październiku należy ograniczyć podlewanie i nawożenie bugenwilli. W okresie zimy należy ograniczyć podlewanie,  jednakże nie można dopuścić do całkowitego przesuszenia bryły korzeniowej. 

Choroby i szkodniki bugenwilli

Pielęgnowanie bugenwilli polega również na ochronie przed chorobami i szkodnikami.

Objawy chorobowe, ich przyczyny i zapobieganie:

– brak kwitnienia – roślina stoi w zbyt ciemnym, dusznym miejscu. Może też być przelana. Przenieść roślinę na słoneczne, przewiewne stanowisko. W razie przelania, przesuszyć podłoże.

– opadają liście  – w lecie – ciemne stanowisko, przestawić w miejsce jaśniejsze. W zimie – przenieść w jaśniejsze miejsce.

– pożółkłe liście z wyraźnymi zielonymi nerwami – niedobór żelaza – zastosowanie specjalistycznych nawozów zawierających żelazo w formie  łatwo przyswajalnej

– opadają liście i kwiaty, pozostają tylko przykwiatki – zbyt gorąco i sucho. Podlać i zraszać.

Szkodniki

– mączniak właściwy –  białe, mączyste plamy na liściach. Zbyt wilgotno z powodu zraszania w słabo wietrzonym pomieszczeniu. Przenieść roślinę  w bardziej przeiwne miejsce

– liście żółkną i opadają, na spodzie pajęczyna – przędziorki, zastosować insektycydy systemiczne- brunatne tarczkowate owady po dolnej stronie blaszki i wzdłuż nerwów – tarczniki – usuwać ręcznie owady tamponem nawilżonym denaturatem lub zastosować insektycydy systemiczne   

Bibliografia

  • Kardasz Piotr – Kieszonkowa encyklopedia praktycznej uprawy roślin domowych, Videograf , Katowice 1992 
  • Mój piękny ogród – wydanie  Nr 2/2004
  • Longman Dawid – Pielęgnowanie roślin pokojowych,  WRiL  Warszawa, 1992
  • https://www.swiatkwiatow.pl/poradnik-ogrodniczy/bugenwilla
  • https://rytmynatury.pl/jak-uprawiac-bugenwille
  • https://ladnydom.pl/Ogrody/
  • https://poradnikogrodniczy.pl/bugenwilla-uprawa-odmiany-pielegnacja.php
  • https://muratordom.pl/ogrod/

  

Podobne artykuły